Cranberries

Geschiedenis:
De cranberry heeft een lange en veelzijdige geschiedenis. De bes werd al eeuwen geleden gebruikt door de inheemse volkeren van Noord-Amerika, zoals de Algonquin en Iroquois, die de vrucht aten als voedselbron en medicijn. Ze mengden gedroogde cranberry’s met vlees en vet om pemmican te maken, een voedzaam en lang houdbaar voedingsmiddel. Daarnaast gebruikten ze de bes als natuurlijk kleurmiddel en geneesmiddel tegen infecties en maagklachten. Het werd door hen ook gebruikt ter preventie van blaasontsteking of de behandeling daarvan, maar ook in zalven die werden gebruikt bij kompressen om gif van pijlpunt wonden te onttrekken. Zij bedekten ook vlees met de bessen waardoor het langer geconserveerd bleef. Volgens een Nederlandse legende spoelde in 1845 een vat met cranberry’s aan op Terschelling, waarna de bes zich daar spontaan over het hele eiland verspreidde.

In de 19e eeuw begon de commerciële teelt van cranberry’s in Noord-Amerika, vooral in Massachusetts, Wisconsin en New Jersey. De bes werd populair in Europa toen bekend werd dat ze scheurbuik bij zeelieden kon helpen voorkomen, dankzij het hoge vitamine C-gehalte.

Tegenwoordig worden cranberry’s wereldwijd gebruikt in verschillende voedingsproducten. Naast het vers eten, worden ze verwerkt in sappen, jam, gedroogde snacks, sauzen en zelfs medicijnen. Dankzij de gezonde eigenschappen worden cranberry’s vaak aanbevolen voor het ondersteunen van de blaasgezondheid en het versterken van het immuunsysteem. Cranberries hebben antimicrobiële, ontstekingsremmende en diuretische effect die de kans op terugkerende urineweginfecties verlaagt.

Cranberry’s staan bekend om hun hoge gehalte aan vitamine C, wat bijdraagt aan een sterk immuunsysteem. Daarnaast bevatten ze vitamine E, B5, B6 en K, evenals mineralen zoals mangaan, koper en ijzer. Een belangrijk aspect van cranberry’s is hun rijkdom aan fytonutriënten, waaronder proanthocyanidinen, die een positieve invloed hebben op de gezondheid. Cranberry’s zijn vooral bekend om hun rol in het voorkomen van blaasontstekingen en het ondersteunen van de spijsvertering. Wetenschappelijk onderzoek suggereert bovendien dat ze kunnen bijdragen aan de preventie van bepaalde vormen van kanker en een gunstig effect hebben op hart- en bloedvaten.