Tijm

Geschiedenis:

Tijm werd vroeger gebruikt als verzamelnaam voor alle sterk geurende planten zoals munt. De plant speelde vroeger bij veel volkeren een belangrijke rol in rituelen, waarbij de plant in kransen gebruikt werd. Men verbrandde het kruid ook omdat het ongedierte op afstand hield. Buiten de ceremoniële functie gebruikten de Grieken en Romeinen het kruid ook bij de behandeling van zenuwklachten, reuma, gezwellen, verlamming, maagkrampen, longziekten en zelf hersenziekten. In het boek de Materia medica van Steinmetz staat beschreven dat het kruid een genezende werking heeft op het mannelijk en vrouwelijk geslachtsorgaan. Het kruid heeft een bloedzuiverende werking. Binnen de kruidengeneeskunde wordt het ingezet tegen angina pectoris een pijnlijk drukkend gevoel rond de hartstreek. De thymusklier welke zich achter het hart bevindt is vernoemd naar het plantje dat een activerende werking heeft op de klier. De werking van de thymus neemt af naarmate je ouder wordt, deze klier is één van de belangrijkste organen in het afweersysteem. De klier produceert hormonen die de groei en het afweersysteem stimuleren. Bijen die hun honing van tijmbloemen maken werd vroeger ook veel gebruikt bij oogzweren en over oog gerelateerde klachten. Het kruid wordt ook ingezet voor problemen aan de luchtwegen, zoals bronchitis, kinkhoest en astma. Spijsverteringsproblemen zoals diarree, vergiftiging, ontwormen, krampen en maag- en darmstoornissen.

Voedingsstoffen:

⚬ Vitamine: A, B2, B6, B11 en C
⚬ Mineralen: ijzer, calcium, fosfor, kalium, koper, mangaan, magnesium en zink
⚬ Etherische oliën: thymol en carvacrol
⚬ Flavonoïden
⚬ Looistoffen
⚬ Bitterstoffen
⚬ Saponinen
⚬ Triterpenen

Kruidencombinaties:

Tijm is goed te combineren met andere kruiden, het kan goed gemengd worden met kruiden zoals:

⚬ Citroenmelisse
⚬ Munt

⚬ Kamille

⚬ Gember