Paardenbloem – Kruid

De paardenbloem komt van oorsprong voor in Europa, Afrika en Azië en heeft zich door toedoen van de mens inmiddels wijd verspreid. De paardenbloemen komen voor in veel verschillende soorten die moeilijk van elkaar te onderscheiden zijn, in Nederland zijn al 250 microsoorten bekend. De plant groeit goed op stikstofrijke plaatsen maar doet het ook goed in minder voedingsrijke omgeving, de bloemen klappen net als de goudsbloem s’nachts dicht. Van de paardenbloemen zijn zowel de wortel, als de blaadjes en bloemen eetbaar. Jonge bladeren zijn minder bitter dan oudere bladeren.  De bloemen zijn voor de zaadzetting eetbaar, daarna niet meer.

Geschiedenis:

Hoewel de plant tegenwoordig bekend staat om zijn geneeskrachtige werking, wordt de plant pas sinds de middeleeuwen toegepast binnen de westerse volksgeneeskunde.  De plant werd in de middeleeuwen vanwege zijn tandvormige bladeren ook wel “dens leonis” genoemd, wat leeuwentand betekent. Zijn volledig Latijnse naam is Leotodon Taraxacumcis, afgeleid van de Griekse woorden “taraxis” en “akemi”, wat oogziekten genezen betekent.  De eetbare bladeren worden ook wel molsla genoemd omdat men vroeger naar de paardenbloemen zocht in molshopen. Later kwam men erachter dat vermalen gedroogde en geroosterde paardenbloemwortel een goede vervanging was voor koffie. In de Chinese geneeskunde wordt de paardenbloem al sinds de 7e eeuw gebruikt voor ondersteuning van de gal- en leverfunctie. De Chinezen pasten het witte melksap van de plant toe bij allerlei huidaandoeningen als acne, wratten, abcessen en ontstoken wonden, het zou helpen bij het elimineren van toxines. Paardenbloem is een effectief diureticum en wordt binnen de natuurgeneeskunde als ondersteunend middel voor gal- en leverstoornissen. Een afkooksel van de wortel wordt gebruikt voor de behandeling van artritis. Een combinatie van blad, bloem en stengel combineert de vochtafdrijvende en de spijsverteringsstimuleerende werking en wordt meer gezien als een algemeen tonicum dat het lichaam reinigt en in balans brengt.

Toepassing paardenbloemkruid:

Eigenschappen: van het hele bovengrondse deel (blad + stengel + bloem).

– Combineert de vochtafdrijvende werking van het blad met de mild spijsverteringsstimulerende werking van de bittere stoffen.
– Goed als algemeen tonicum voor stofwisseling en reiniging.
– Ondersteunt de nieren en blaas bij lichte vochtophoping.
– Kan helpen bij een hoge bloeddruk of lichte oedeemklachten.

Voedingsstoffen:

⚬ Vitamine: A, B2, C en D
⚬ Mineralen: calcium, natrium, kalium, silicium, ijzer, mangaan, zwavel
⚬ Flavonoïden: luteoline, rutine, hesperidine en eriocitrine; rozemarijnzuur
⚬ Triterpenen: cycloartenol;
⚬  Aminozuren: koffiezuur en chlorogeenzuur
⚬ Bitterstoffen: taraxine en taraxasterol
⚬ Etherische olie
⚬ Looistoffen
⚬  Inuline
⚬ Xantophyl

Kruidencombinaties:

Paardenbloem is goed te combineren met andere kruiden, het kan bijvoorbeeld goed gemengd worden met kruiden als:

⚬ Duizendblad
⚬ Guldenroede
⚬ Mariadistel

⚬ Braam

⚬ Brandnetel